Al betrekkelijk jong had ik een sterke affiniteit met afbeelden. En dat is nog steeds zo: vaak op zoek naar iets bijzonders wat zich buiten mezelf voordoet. Zoals een bepaalde lichtval, een object in de natuur of de zee in al haar dynamiek.
Af en toe vind ik het leuk om tijdens een evenement te fotograferen, dan vooral gericht op de mensen. Kunstmatig samenstellen van een beeld doe ik zelden. Maar wie weet, tijden kunnen veranderen.
Ik heb veel baat bij de fotoclub. Ik merk dat ik me daardoor meer en intensiever met fotografie bezig houd. En dat geeft voldoening.
Al betrekkelijk jong had ik een duidelijke belangstelling voor het beeld. Ik tekende en schilderde veel en best wel goed voor mijn leeftijd. Toch ging ik er niet in verder, hoewel mijn belangstelling voor het afbeelden bleef. Dat kwam opnieuw tot uitdrukking in fotografie.
Inmiddels loop ik zo’n 45 jaar met een camera rond en kijk om me heen, een beeld dat me treft. Veelal buiten, soms bewust ergens heen, vaak een verrassing met wat zich voordoet.
Mijn eerste camera was een Olympus OM-1, een kleinbeeld spiegelreflex camera. Door de jaren heen schafte ik verschillende lenzen aan, met een voorkeur voor (sterke) groothoek. Enkele jaren later kocht ik er een Olympus OM-2 bij, een camera met automatische belichting en met dezelfde lensvatting. In die tijd gingen dergelijke camera’s gemakkelijk 25 jaar mee.
In het door zwart-wit gedomineerde tijdperk ontwikkelde en drukte ik zelf af. Ook wierp ik mij op de kleuren afdruk, maar dat viel behoorlijk tegen door de gevoeligheid van materialen en de afhankelijkheid van meerdere parameters.
Dat luidde een lange periode in van standaard kleurafdrukken uit een centrale. Tegelijkertijd dempte dat mijn creativiteit en voldoening. Foto’s uit die periode worden dan ook gekarakteriseerd door het vastleggen van dingen die van belang waren en opgroeiende kinderen in het dagelijks leven.
Ik heb betrekkelijk lang gewacht met de overstap naar digitale fotografie. Pas in 2006 kocht ik mijn eerste digitale compactcamera, merktrouw een Olympus Camedia C720 met een 3MP sensor.
Na wat omzwermingen belandde ik opnieuw bij een Olympus OM-1, weer met lenzen waarbij extreem groothoek en hoge lichtsterkte favoriet lijken. Draagbaarheid en betaalbaarheid van een body met diverse eigen-merk lenzen waren daarbij doorslaggevend. Mijn voorkeurlens is momenteel de 12-100 mm f4 zoomlens (FFE 24-200). Niet zo echt draagbaar, maar wel goed en met 8x zoom breed inzetbaar. Gezamenlijk heb ik een gebied ter beschikking van 7-400 mm (FFE 14-800): 7-14f/2.8, 12-100f/4, 100-400f/5-6.3. Dat nog aangevuld met een kitlens (f/2.8), een macro lens en enkele lichtsterke prime lenzen (f/1.2) maakt dat ik voor vrijwel alle situaties een specifieke keuze kan maken.
In een tijd van intensiever bezig zijn met fotografie heb ik mijn uitrusting aangevuld met een fullframe camera (Sony A7) en enkele lichtsterke prime-lenzen. Niet geschikt om mee te nemen op pad: zwaar en van lens wisselen op het strand… brrr. Maar voor specifieke projecten biedt dat merkbare voordelen, vooral wat betreft scherptediepte, ruis, stabilisatie en scherpstellen.
Naast de gewone camera heb ik me op het smalle pad begeven van drone-fotografie. Interessant, maar met veel beperkingen, regels en weerstand her en der…
Geïnspireerd door de fotoclub ben ik geleidelijk meer bewust en met meer voldoening onderweg naar uitdagingen, ook wat betreft nabewerking en theoretische verdieping. Ik werk opnames zo mogelijk zorgvuldig af met Lichtroom en eventueel Photoshop.
Een punt op de horizon? Iets heel, heel bijzonders maken…